Weblog
Het leven raakt me aan alle kanten.
Gisteren in Rotterdam naar de kapper. Daarna even op een terrasje aan de plas. En daar zat ik, in mijn eentje tussen allemaal jupperige mensen die het over niets hadden en dat dan veel te hard. De leegte van het bestaan, spullen, materie, geld economie, politiek. En dat allemaal met veel quasi nonchalance. Ik wist niet hoe snel ik weg moest komen, propte mijn veel te dure en nog veel te warme vega kroket naar binnen, goot er de ruim overschatte cappuccino overheen en betaalde het ongeïnteresseerde meisje dat mij had bediend. Gaf haar zelfs een kleine fooi. ` want wat kan zij er aan doen..`
Nee, ik ben niet depressief en nee ik ben niet aan het doemdenken, ik ben aan het wakker worden lijkt het wel. Is dat wat ze bedoelen met `Als je ouder wordt maakt het allemaal wat minder uit, je maakt je minder druk, de dingen zijn niet meer zo belangrijk`. Maar het lijkt allemaal belangrijker dan ooit. De vriendschappen die ik zo vreselijk verwaarloos. Al die mensen die ik dingen beloof. `Laten we snel afspreken, kom eten, laten we samen gaan fietsen over het eiland van Dordrecht. Het is hier echt geweldig!` Al die mensen van wie ik echt hou, het zijn er niet veel van wie ik niet hou, van ieder op een eigen manier.
En tegelijk maak ik me zo druk, maar draait alles om mij heen door en het lijkt wel- in de soep te lopen-
Maar zien we het niet met z`n allen...? Het staat als een mammoet in onze kamer en we negeren hem zo gruwelijk. Het leven draait echt alleen maar om liefde geven en liefde krijgen. En dat zit in zoveel kleine dingen. Voor je koken, muziek maken, aandacht geven aan een ander. Maar ineens leven we in een tijd dat het klef en ' zo jaren 70` lijkt.
Voor me op tafel een kaart van lieve vrienden Maarten en Janneke. Altijd attent, altijd meelevend en meedenkend. Gefeliciteerd met jullie trouwdag! Al weer 12 jaar! Zij hebben onze trouwdag een gouden randje gegeven. Wij zijn zo onattent, was het zelfs zelf vergeten. Om de liefde te vieren en dat we nog steeds samen kunnen zijn.
Ik denk aan alle vrienden die er ineens niet meer zijn. Bijna 15 mensen kwijtgeraakt vanaf Januari 2020.Nee, niet allemaal aan Covid, maar een aantal wel, een aantal aan de tijd oftewel ouderdom.Zo snel gaat het, het leven raak ons aan alle kanten. Leer me de dag te plukken en te doen wat ik NU moet doen.
Vrienden zien, lekker eten, mensen liefhebben en muziek maken. Heel veel muziek.
De rest is onzin.
Reageren kan (nog) niet op mijn site. 'Want dan gaan mensen er rottigheid mee uithalen.....:)
